آیت الله خوشوقت به ملکوت اعلی پیوست

آیت‌الله خوشوقت استاد اخلاق و از علمای حوزه علمیه تهران دار فانی را وداع گفت.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آیت‌الله عزیزالله خوشوقت (زاده 1305) مجتهد و استاد اخلاق، امام جماعت مسجد امام حسن مجتبی واقع در سه راه طالقانی (پیچ شمیران) در تهران بود، او از بارزترین شاگردان اخلاق و عرفان علامه طباطبایی است. وی در اوایل انقلاب از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی بود.

آیت‌الله خوشوقت که از علمای حوزه علمیه تهران است، اوایل بهمن ماه به سرزمین وحی سفر کرده بود که پس از اقامت شش روز در مدینه منوره، 14 بهمن ماه جهت انجام اعمال مناسک عمره مفرده به مکه مکرمه عازم شد که پس از انجام اعمال دچار عارضه تنفسی شد و در بیمارستان مکه بستری شد.

با برنامه‌ریزی‌های قبلی و با توجه به شرایط جسمانی آیت‌الله‌ خوشوقت مقرر شده‌ بود تا وی تحت نظر جمعی از متخصصان ساعت 10 صبح روز گذشته(سه شنبه) به تهران منتقل شود که متأسفانه وضعیت جسمانی ایشان از ساعات اولیه بامداد روز سه‌شنبه ناپایدار شد و صبح امروز به دیار باقی شتافت.

رییس مجلس شورای اسلامی نیز امروز در صحن علنی امروز مجلس درگذشت آیت‌الله خوشوقت را تسلیت گفت.

لاریجانی گفت: حضرت آیت‌الله خوشوقت از بزرگان علمی تهران و از علمای بزرگ و از شاگردان مرحوم آیت‌الله علامه طباطبایی بودند که منشاء خدمات بزرگی در حوزه علمیه تهران در سالیان طولانی داشتند.

وی افزود: مرحوم آیت‌الله خوشوقت عالم اخلاقی و منشاء تاثیرات زیادی در طول سالیان گذشته که درس‌های اخلاق را تدریس می‌کردند بودند.

رییس مجلس شورای اسلامی در پایان این ضایعه را به ملت عزیز و خانواده محترم آیت‌الله خوشوقت و حوزه‌های علمیه تسلیت گفت و آرزوی علو درجات را برای این عالم ربانی کرد.

پایگاه اطلاع رسانی بعثه مقام معظم رهبری نیز درگذشت این عالم ربانی و استاد بزرگ اخلاق و ادب را به جامعه اسلامی تسلیت گفت

خدایا اینقدر که به فکر غیر بودم به رضایت تو می اندیشیدم و در راه رسیدن به تو بودم چی می شد؟..............

آن کس که تو را شناخت جان راچه کند....

ماکه هر وقت هشتمون گره نهمون بیفته یادت میکنیم اون لحظه نه یکی رو میخوایم که اثباتت کنه

نه شبهه ای ازت تودلمون می افته چون اون موقع فقط به خودت یقین داریم  ای کاش همیشه اینطور بودیم

والا به خدا

قالَ الاِْمامُ الْعَسْکَرى(علیه السلام):

«مِنَ الذُّنُوبِ الَّتى لا تُغْفَرُ : لَیْتَنى لا أُؤاخَذُ

إِلاّ بِهذا. ثُمَّ قالَ: أَلاِْشْراکُ فِى النّاسِ أَخْفى مِنْ دَبیبِ الَّنمْلِ عَلَى الْمَسْحِ الاَْسْوَدِ فِى اللَّیْلَةِ الْمُظْلِمَةِ.»:
از جمله گنـاهانى کـه آمرزیده نشود ایـن است که [آدمى ] بگوید: اى کاش مرا به غیر از این گناه مؤاخذه نکنند. سپس فرمود: شرک در میان مردم از جنبش مورچه بر روپوش سیاه در شب تار نهانتر است.

«شیعَتُنا الْفِئَـةُ النّاجِیَةُ وَالْفِرْقَةُ الزّاکِیَةُ صارُوا لَنا رادِئًا وَصَوْنًا وَ عَلَى الظَّلَمَةِ أَلَبًّا وَ عَوْنًا سَیَفْجُرُ لَهُمْ یَنابیعُ الْحَیَوانِ بَعْدَ لَظْىِ مُجْتَمَعِ النِّیرانِ أَمامَ الرَّوْضَةِ.»:
پیروان ما، گروه هاى نجات یابنده و فرقه هاى پاکى هستند که حافظان [آیین] مایند، و ایشان در مقابل ستمکاران، سپر و کمککار ما [هستند]. به زودى چشمه هاى حیات [منجىِ بشریّت] بعد از گدازه توده هاى آتش! پیش از ظهور براى آنان خواهد جوشید.

«أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ، أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ

أَقامَ عَلَى الْفَرائِضِ أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرامَ، أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.»:
پارساترین مردم کسى است که در هنگام شبهه توقّف کند. عابدترین مردم کسى است که واجبات را انجام دهد. زاهدترین مردم کسى است که حرام را ترک نماید. کوشننده ترین مردم کسى است که گناهان را رها سازد.

«لا تُکْرِمِ الرَّجُلَ بِما یَشُقُّ عَلَیْهِ.»:
هیچ کس را طورى اکرام مکن که بر او سخت گذرد.

«إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ لا یُدْرَکُ إِلاّ بِامْتِطاءِ اللَّیْلِ.»:
وصول به خداوند عزّوجلّ، سفرى است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.

خطوط کاملا موازیند

تصور میشود مکعبها موج برداشته اند

اگر چند ثانیه به تصویر زیر خیره شوید احساس میکنید چرخها می چرخند

ادامه مطلب...

برچسب‌ها: سرگرمی

         حدیث (1) امام على علیه السلام :

أَکلُ السَّفَر جَلِ قُوَّةٌ لِلقَلبِ الضَّعیفِ وَهُوَ یُطَیِّبُ المِعدَةَ وَیُذَکِّى الفُؤادَ وَیُشَجَّعُ الجَبانَ وَیُحَسِّنُ الوَلَدَ؛
خوردن به، قلب ضعیف را قوى، معده را پاک، ترسو را شجاع و فرزند را زیبا مى کند.

تحف العقول، ص 101

حدیث (2) امام صادق علیه السلام :

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فِى التُّفّاحِ، ماداوَوا مَرضاهُم إِلاّ بِهِ، أَلا وَإِنَّهُ أَسرَعُ شَىْ ءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً وَإِنَّهُ نَضوحَةٌ؛
اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سیب وجود دارد، بیماران خود را تنها با آن درمان مى کردند. سیب از هر چیزى سریع تر به قلب فایده مى بخشد به ویژه آن که خوشبو کننده مى باشد.

طب الأئمه، ص 135

حدیث (3) امام على علیه السلام :

اَلعَسَلُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ وَلا داءَ فیهِ یُقِّلُ البَلغَمَ وَیَجلُو القَلبَ؛
عسل شفاى هر بیمارى اى است و هیچ بیمارى در آن نیست، بلغم را کم و قلب را جلا مى دهد.

مکارم الأخلاق، ص 166

حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

یا عَلىُّ عَلَیکَ بِالعَدَسِ فَإِنَّهُ مُبارَکٌ مُقَدَّسٌ وَهُوَ یُرِقُّ القَلبَ وَیُکثِرُ الدَّمعَةَ وَإِنَّهُ بارَکَ عَلَیهِ سَبعونَ نَبیّا؛
اى على تو را سفارش مى کنم به خوردن عدس، زیرا مبارک و پاک است، قلب را رقیق و اشک را زیاد مى کند و هفتاد پیامبر پیوسته از آن استفاده مى کردند.

وسایل الشیعه، ج17، ص100، ح9

ادامه مطلب...

برچسب‌ها: احادیث موضوعی